Seni seviyorum... Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum.
Beynimin kıvrımlarında dolaşan onlarca kararsızlıktan sonra bir anda ağzımdan çıkan cümleydi seni seviyorum.. Senin için belkide sadece bir anda saçmalıyor oluşumdu fakat benim tarafımdan ise üzerinde kafa patlatılmış bir süreçti. Belkide sonundaki sessizliğin sırrı da burada yatmaktaydı.
Kelimelerimi toplayamıyorum bu gece, halen etkisindeyim sessizliğinin, umudumun seninle karşılaştığı saatten beridir..
İçimde amansızca bastırdığım duygumun esiri oldum bu günlerde, intikam vaktidir duygularımın..
Neyse neydi artık olan olmuştu hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı..
Hadi Eyvallah...
